Literacki Muranów

Zapraszamy na spacer po Muranowie – dzielnicy, która ma dziś zupełnie inne oblicze niż przed wojną. Zniknęły domy i mieszkający w nich ludzie, nawet ulice zmieniły bieg. Spróbujemy przywołać pamięć o dawnych mieszkańcach. Zaczniemy od Gajcego, przejdziemy przez Umschlagplatz, opowiemy o chłopcach z placu Broni, zastanowimy się dlaczego „Ulica Miła wcale nie jest miła” i komu świeci „piękny księżyc ulicy Pawiej”. Będzie też o „Dziewczętach z Nowolipek”, „Nowolipiu” Józefa Hena, Jerzym Ficowskim, Pawiaku i wiele innych historii.Zapraszamy na wędrówkę po świecie, który w większości zniknął – miasto, które wyrosło na gruzach poprzedniego świata, w niczym tamtego nie przypomina. M. Zielińska w książce „Warszawa – dziwne miasto” zauważa:Niełatwo sobie wyobrazić, że dało się chodzić po Śródmieściu kilometrami i ciągle szło się między szczelnymi ścianami kamienic. Bo tylko resztki zostały. [M. Zielińska, Warszawa – dziwne miasto] Jarosław Marek Rymkiewicz w książce „Umschlagplatz” pisze:Ale tu nic nie jest dane i wyobraźnia rezygnuje, bowiem to, co wie się o tych okolicach z lektur i ze zdjęć, nie kojarzy się z tym, co jest tutaj teraz. Czyli nie kojarzy się z niczym. To wszystko jest nowe – domy, przejścia między domami, skwery i chodniki – i nie da się tego połączyć z tym, co było kiedyś. Jeśli gdzieś nastąpiła totalna likwidacja, to właśnie tutaj. W roku 1943 zlikwidowane zostały tu nie tylko wszelkie objawy życia, ale także wszelkie wyobrażenia o tym życiu. A nawet wszelka możliwość takich wyobrażeń.[J.M. Rymkiewicz, Umschlagplatz]